Maatschappelijk verantwoord ondernemen is hot. En dat is goed voor de maatschappelijke bewustwording en onze toekomst. Alleen ligt het gevaar op de loer dat het ook een containerbegrip wordt. Kijk maar eens naar de bedrijven die nu trots “roepen” dat ze ook maatschappelijk verantwoord ondernemen want ze zijn toch gecertificeerd. Is het een stokpaardje van de CEO en/of wordt het MVO certificaat als windowdressing gebruikt? Is het alleen gebaseerd op een commerciele overweging? Als het gehele bedrijf de MVO gedachte omarmt en deze gedachte is verankert in de bedrijfsdna dan mijn petje af. De directie toont hier werkelijk visie en betrokkenheid door duidelijk voorbeeldgedrag (rijden in milieuvriendelijke leaseauto’s, bewust zijn van verspilling, ondersteunt duurzame inkoop etc).  In een bijeenkomst van de HAN (SBC) gaf Martin Koppenhol, de PRman bij VBI Huissen, met twee eenvoudige zinnetjes het hebben en zijn van de MVO gedachte weer: 

“We hebben de Maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) gedachte (voldoen aan de certificering en eisen).” —> Dit kun je dus kwijtraken als je niet voldoet aan bepaalde eisen.

“We zijn de MVO gedachte (MVO zit in je gedrag/dna/ bewustzijn verweven)” —> Dit blijft altijd bij je in de organisatie! Ook als er een directielid of personeel uit de organisatie weg zou gaan.